Album „TRANSFUSION” to głęboka refleksja nad ludzką kondycją, łącząca brutalność z poetyckością. Artysta, poprzez abstrakcyjne obrazy z czerwonymi, miękkimi plamami, bada cielesność i emocje, ukazując postacie, akta i portrety, które niosą ślady ciała i krwi. Jego prace są pełne napięcia, chaosu, ale także afirmacji życia. Nowak nawołuje do „transfuzji uczuć” – otwartości na innych i zrozumienia, co naprawdę istotne w życiu. To sztuka o emocjach, związkach międzyludzkich i dążeniu do pełni. Sztuka Pawła Nowaka to wieloaspektowa narracja – zbiór spojrzeń na bycie wśród ludzi – zarazem okrutnie demaskatorska i prawdziwie afirmacyjna, skrajnie zrównoważona, zimnokrwista i żywiołowa, pełnokrwista. Nieco barbarzyńska w środkach i poetycka, romantyczna, idealistyczna, marzycielska, prostoduszna w ostatecznym wyrazie. Nowak zaleciłby wielu ludziom transfuzje uczuć, transfuzje mentalne, żeby uświadomili sobie, co jest ważne w życiu – otworzyli się na innych. Jak to czyni właśnie w wystawach tytułowanych Transfusion (2008–2016).