Książka ta stanowi głęboką refleksję nad rolą rysunku w sztuce współczesnej skupionego wokół Wydziału Grafiki ASP w Warszawie. Publikacja omawia różnorodne aspekty tej formy wyrazu artystycznego, prezentując ją zarówno jako podstawowe narzędzie twórcze, jak i samodzielny język sztuki. Książka analizuje rozwój rysunku, jego techniki oraz zmieniające się podejście do tej formy w kontekście historii sztuki. Zawiera przykłady prac artystów, którzy na przestrzeni lat redefiniowali znaczenie rysunku, nadając mu nowe znaczenia, emocje i konteksty. Zawarte w niej teksty i ilustracje pozwalają na głębsze zrozumienie różnorodnych „obliczy” rysunku, jego estetyki oraz roli, jaką pełni w wyrażaniu indywidualnych przeżyć i idei artysty.